Cookie Consent by TermsFeed

Spiegelen

Spiegelcoach

Ik hoor jou.
Ik zie jou.
Ik hoor en zie wat je wil vertellen.
Ik vertaal jouw verhaal.
Jouw verhaal is het waard.


Sinds december 2020 ben ik spiegelcoach. Kinderen zijn bij uitstek in staat om je een spiegel voor te houden die je emotioneel flink kan raken. Vooral als je hen het meest nabij staat, bijvoorbeeld als ouders of leerkracht. Het blijkt dat kinderen grote spiegels zijn van de volwassenen om hen heen.

Als gedrag je raakt
Een belangrijk signaal is de vraag “raakt het gedrag mij, ja of nee?”  Bij een positief antwoord betekent dit, dat we het gedrag van het kind bewust of onbewust vanuit ons eigen gedrag aansturen en het kind ons dus in iets spiegelt. Heel vaak worden ouders middels een spiegel-uiting aangeraakt in (oude) emoties, vanwege de bloedband met hun kind. Kinderen kunnen een heldere spiegel voorhouden, als het gaat om eerlijk mogen voelen wat er (nog) is weggestopt en wellicht pijnlijk is om opnieuw mee in aanraking te komen.

O zo lastig
Met bepaalde technieken kan je naar boven halen wat het kind met zijn spiegelgedrag probeert te vertellen. Als het is opgemerkt kan je er mee aan de slag, het is prachtig (en soms o zo lastig) gedrag. O zo lastig want voor de kinderen zelf kan spiegelgedrag behoorlijke nadelige consequenties hebben. Ze moeten zich immers wel eens ‘misdragen’ of een ‘probleem’ ontwikkelen om hun boodschap tot je door te laten dringen.

Spiegel
Een voorbeeld van spiegelgedrag

Een paar jaar geleden had ik een meisje in mijn klas. Ik vond haar altijd heel eerlijk en open, ik vond dat krachtig van haar. Ik voelde dat zij heel erg aanwezig was in de klas en ik vond haar veel om aandacht vragen. Ik hoorde haar schreeuwen en tieren. Ik zag haar als heel emotioneel, intens en opstandig en voor mijn gevoel ging ze overal tegen in. Ik zag haar gedrag verergeren als zij zich onrechtvaardig behandeld voelde en als zij geen autonomie ervaarde. In mijn ogen was haar 'probleem' dat ze structureel genegeerd werd in haar behoeftes. Haar gedrag raakte me elke keer weer opnieuw en ik kon er ook verdrietig om worden. Haar pure kind zag ik zelden, dat deed me pijn. Toen besefte ik dat ze mij iets wilde vertellen. Haar gedrag had met mij te maken.

Ik zag mezelf terug in dit meisje. Dat ik niet mocht zijn wie ik wilde zijn. Dat ik niet gezien werd. Dat mijn behoeftes niet belangrijk waren.

Vanaf dat moment is mijn heling gestart. Ik ben dit meisje nog steeds dankbaar. Zij liet mij zien dat ik oké ben en het waard ben. En dat ik mag zijn wie ik wil zijn.

ik voelde me
altijd zo anders
eenzaam
onbegrepen
niet gezien en niet gehoord

nu voel ik me
mooi anders
krachtig en vol vuur
begrepen
gezien en gehoord

Dank je wel lieve meid voor deze spiegel. Ik zal jou nooit vergeten.

Spiegelen kan je verder helpen als blijkt dat het gedrag van het kind een spiegel is van een volwassene om het kind heen. Dit is niet alleen voor de ouders, maar ook voor andere volwassenen om het kind heen. Je zal als ouders/verzorgers/leerkrachten soms zeer verbaasd zijn. Het zal herkenning oproepen. 'Dit gaat over mij'. De herkenning en erkenning zal ervoor zorgen dat je er mee aan de slag gaat. De kunst is om samen te kijken wat het gedrag van het kind precies over jou zegt. Ik geloof in al die spiegeltjes van kinderen. Ik ben er voor om deze duidelijk te maken aan degene over wie het spiegelgedrag gaat. Daarvoor heb ik speciale spiegeltechnieken geleerd. En geloof me, het kan soms heel confronterend/emotioneel zijn. Uiteindelijk kan je het kind bedanken: dank je wel voor deze spiegel en (gestarte) heling van mezelf.